Απαντήσεις στα ερωτήματα της δημοσιογράφου κας Μαρίας Τομαρά για την εφημερίδα «»ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» της Μεσσηνίας.
Ερώτηση: Πότε ξεκίνησε η «περιπέτεια» της γραφής για εσάς;
Απάντηση: Αυτή η «περιπέτεια», όπως προσφυώς τη χαρακτηρίζετε, νομίζω ότι ξεκίνησε από τα πρώτα Γυμνασιακά μου χρόνια, όταν πρωτοήρθα συνειδητά σε επαφή με τη λογοτεχνία και ένοιωσα να μαγεύομαι από αυτή.
Ήμουν στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου, όταν συνεπαρμένη από κάποιο διήγημα που είχα διαβάσει, δήλωσα ότι θα ήθελα να γίνω συγγραφέας, κάτι που ίσως και να ακούστηκε υπερβολικό, αλλά ευτυχώς κανένας δε με αποθάρρυνε. Έτσι κάπως, λίγο από μιμητισμό, λίγο από εσωτερική ανάγκη, άρχισα να αποτυπώνω στο χαρτί σκέψεις, συναισθήματα, ενθουσιασμούς ή απογοητεύσεις, που σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία μας κατακλύζουν λίγο - πολύ όλους.
Τα πρώτα δείγματα γραφής μάλιστα που είχα την τόλμη, για την εποχή, να στείλω στον τοπικό Τύπο για δημοσίευση, ήταν ποιήματα, τα οποία και δημοσιεύτηκαν. Αυτό και η τύχη που είχα να βρεθούν στο δρόμο μου φωτισμένοι δάσκαλοι, που φαίνεται ότι «κάτι» διέγνωσαν και με παρότρυναν να συνεχίσω να γράφω, ήταν τα πρώτα κίνητρα που βοήθησαν την όποια τάση διέθετα, να εκδηλωθεί. Και γιαυτό ευγνωμονώ τόσο τους ανθρώπους του Τύπου της Πατρίδας μας, όσο και τους δασκάλους μου, που με ενθάρρυναν σε αυτά τα πρώτα βήματα και δεν έκοψαν τον ενθουσιασμό μου.
Αργότερα, η «περιπέτεια» πήρε πιο οργανωμένη μορφή και υπόσταση και με οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, όπου ευτύχησα να δω να πραγματοποιείται εκείνο το παλιό, παιδικό όνειρο και να συμμετέχω με τα δικά μου ψήγματα συνεισφοράς στη λογοτεχνική μας οικογένεια.
Περισσότερα...